ÞÓF

n.

1) crowding, thronging, pressing; leiðist mér þóf þetta, this crowding wearies me;

2) wearisome, endless struggle (þar kemr enn þófinu, at).

* * *

n. a beating or thickening of cloth; Bárðr minn á Jökli leggstu á þófið mitt, Ísl. Þjóðs., and freq. in mod. usage.

II. metaph. a wearisome, endless struggle; leiðisk mér þóf þetta, Nj. 92, Sturl. i. 101, Grett. 134; þar kemr enn þófinu, at …, Fms. xi. 429, Grett.